Życie emocjonalne człowieka dzieli się na przestrzeń świadomą, czyli związaną ze zdawaniem sobie sprawy z różnych kwestii oraz nieświadomą, czyli związaną z przestrzenią niedostępną dla naszej świadomości. Ta sfera często zawiera nasze świadomie niechciane impulsy, pragnienia, emocje, traumy, wspomnienia.
Nieświadomość jest miejscem w psychice człowieka, w którym umieszczane są wszelkie kłopotliwe kwestie związane ze świadomym życiem. Można porównać sferę świadomą i nieświadomą do życia toczącego się w ocenach – bliżej powierzchni wody światło wpada i rozjaśnia głębiny, tlen także dostępny jest dla życia morskiego. Dzięki obecności światła i tlenu w tych partiach oceanu mogą żyć ryby, które mają wzrok, możliwość pobierania tlenu i ich funkcjonowanie nie jest przystosowane do bardzo wymagający warunków przetrwania. Jednak w dolnych partiach oceanu żyją ryby, które musiały przystosować się do trudnych warunków, aby przeżyć – ponieważ jest tam ciemno, niejednokrotnie nie jest potrzebny wzrok, utrudnione jest także pobieranie tlenu stąd też ich organizmy musiały się na to uodpornić. Ich formy mogą wydawać się niezwykle pierwotne przypominające początki ewolucji. Życie toczące się w głębinach oceanu może przypominać życie w sferze nieświadomej, która rządzi się inną logiką niż świadomość, do której wpada światło – namysł nad sobą, kontrola, poczucie sprawczości. W nieświadomości wszelkie kwestie, które świadomie wydają się nam proste z punktu widzenia własnej logiki, moralności, norm społecznych okazują się rządzić innymi prawami – emocji, impulsów, pragnień. To świat bardziej pierwotny, w którym czas zatrzymał się i dołączają do niego z czasem, z dojrzewaniem kolejne niechciane stany, wyobrażenia, impulsy.
Oddawanie do nieświadomości niechcianych uczuć można porównać do odkładania wydawałoby się, że nieprzydatnych czy nieużywanych rzeczy do piwnicy lub na strych. Im więcej zalega tam rzeczy, tym mniej jest przestrzeni – stąd gdy w sferze nieświadomości znajduje się coraz więcej niechcianych emocji, wtedy możemy czuć się przeciążeni lub możemy zmagać się z niezrozumiałymi objawami na tle emocjonalnym np. wybuchy złości, objadanie się, głodzenie się, częste mycie rąk. Jeśli podczas psychoterapii kwestie związane z nieświadomością zostaną zrozumiane i przyjęte z empatią, wtedy mamy możliwość na większe poczucie wolności i przestrzeni w życiu.
—