Obie podejścia zarówno psychodynamiczne jak i psychoanalityczne uznają znaczenie nieświadomych procesów psychologicznych i doświadczeń z dzieciństwa. Pochodzenie obu tych nurtów, ściśle wiąże się z osiągnięciami Zygmunta Freuda. Można powiedzieć że obie to po prostu teorie analityczne, uwzględniające nieświadomość, jednak praca psychoanalityka, a psychoterapeuty psychodynamicznego różni się w kilku aspektach.
Psychoanaliza, jest jednak mniej zmienioną formą, można rzec pierwotną, choć uwspółcześnioną rzecz jasna. Perspektywa psychodynamiczna obejmuje teorie i podejścia oparte na Freudzie i jego zwolennikach (jak i przeciwnikach, którzy mogli mu później zaprzeczać), podczas gdy perspektywa psychoanalityczna odnosi się szczególnie do oryginalnych teorii i podejścia terapeutycznego Freuda.
Praca psychoterapeuty psychodynamicznego opierać się może o kilka nurtów, w zależności od autorów i inspiracji z jakich korzysta np. Carl Gustaw Jung, Alfred Adler, Karen Korney, Bion, Donald Winnicot, Melanie Klein i wielu innych.
Praca Psychoanalityka będzie opierała się ściślej o podejście Freuda, którego podstawowe założenia obejmują:
W zakresie podejścia do pacjenta, terapia psychodynamiczna kładzie większy nacisk na społeczeństwo, środowisko życia pacjenta. Perspektywa psychoanalityczna kładzie większy nacisk na kwestie libido.
Psychoanaliza jak i terapia psychoanalityczna odbywa się zwykle po kilka razy w tygodniu, jest to intensywna praca, sama terapia trwa zwykle dłużej niż terapia psychodynamiczna. W trakcie psychoanalizy korzysta się z fotela jak i z kozetki. Psychoanaliza pozwala na głębokie poznanie siebie i swoich mechanizmów.
Terapia psychodynamiczna zaś może opierać się o 1-2 spotkania w tygodniu. Pacjent siedzi na fotelu. Terapia psychodnamiczna jest intensywna, choć nie tak głęboka jak psychoanaliza.
Oba podejścia kładą nacisk na nieświadomość i uznają znaczenie nieświadomych procesów psychologicznych wywodzących się z dzieciństwa. Oba podejścia wywodzą się od teorii opracowanych przez Freuda i innych teoretyków tematu, oba podejścia przyjmują te same założenia dotyczące działania umysłu.
Psychoanalityk, terapeuta psychoanalityczny może świadczyć usługi terapii psychodynamicznej. Terapeuta psychodynamiczny jednak nie poprowadzi psychoanalizy. W zakresie szkolenia psychoanaliza ma znacznie większe wymagania, nie tylko szkolenia, ale także długoletniej własnej psychoanalizy.
Na rynku komercyjnym jedno i drugie obecnie często jest uważane za tożsame, właśnie ze względu na korzystanie z tej samej teorii rozumienia działania umysłu.
—